1- عشق واکنشی آموختنی و احساسی فرا گرفتنی است، شما با آموخته‌ها، باورها و شرطی‌هایتان عاشق می‌شوید.
2- قبل از اینکه دریچه قلب خود را به روی کسی بگشایید، تفاوت نگرش‌ها و مصلحت‌ها را در نظر بگیرید.
زنان گاهی از بیان احساس خود گریزانند، مگر محرم رازی داشته باشند که ملامتشان نکنند و اگر شما آن محرم راز باشید، دنیای دیگری برایش ساخته‌اید.
3- انتخاب همسر با «تفکر» مصلحت‌آمیزتر است، با «چشم» انتخاب نکن، که چشم‌ها با ما رو راست نیستند.
4- اگر با فرهنگ «پدرسالاری» یا «مردسالاری» بزرگ شده‌اید ، باید بدانید که این «بار آمدن» امروز جواب نمی‌دهد.
5- به کسی که می‌خواهید با او ازدواج کنید لازم نیست ثابت کنید که «دیوانه‌اش» هستید، عشق اصیل نیاز به دیوانه شدن ندارد.
6- بزرگترین سلاح «خود بودن» است، و اگر با خود بودن و صداقت، چاشنی «درایت» را همراه کنید ، برنده واقعی شمائید.
7- عقل و احساس اگر همراه شوند یک شخصیت متعادل می‌سازند، زیادی «منطقی» نباشید که خانم‌ها را گریزان می‌کنید.
به کسی که می‌خواهید با او ازدواج کنید لازم نیست ثابت کنید که «دیوانه‌اش» هستید، عشق اصیل نیاز به دیوانه شدن ندارد.
8- توقعات بیجا، عصبیت‌های ناشناخته و هنجارهای بیمارگونه، گاهی از ما «عاشقی» می‌سازد غیرقابل تحمل.
9- شکوفایی عشق در دریای «شناختن‌‌ها» و «درک کردن‌ها» شکل می‌گیرد، آیا موافقید؟
10- زنان گاهی از بیان احساس خود گریزانند، مگر محرم رازی داشته باشند که ملامتشان نکنند و اگر شما آن محرم راز باشید، دنیای دیگری برایش ساخته‌اید.
11- به جای تسلط بر همسر آینده‌تان، دریچه‌ای به روح و روان او بیابید تا قلبش همیشه برای شما بتپد، عشق اسرارآمیز است، پس آموختن را فراموش نکنید.
12- در فکر «عوض کردن» او نباشید، همسرتان را همان‌طور که هست قبول کنید، این بزرگترین احترامی است که به او می‌گذارید.
نظرت چیه؟
